[ Pobierz całość w formacie PDF ]

więc drapać i drapała się przez cały rok. A ropucha wróciła czarodziejskim sposobem do sta-
rej wdowy.
Wreszcie trzecia, najmłodsza córka ukradła swej matce zaczarowaną ropuchę. Wzięła ją do
łóżka, a rano nie miała ani ropuchy, ani złota, ani nic  tylko okropne swędzenie. Zaczęła się
więc drapać i drapie się bez przerwy aż do tej chwili.
Przyszedł dzień, że staruszka umarła. Sąsiedzi zeszli się do jej izby, żeby pochować zmarłą
i pomodlić się za nią. Ale na łóżku leżał tylko jej codzienny przyodziewek. Z tego przy-
odziewku, jak ze skorupki kurzego jajka, wyszła ta sama wdowa, tylko młodziutka znowu i
107
piękna, i opuściła dom, odchodząc w świat razem z zaczarowaną ropuchą. Odtąd już nikt nig-
dy i nigdzie nie widział ani jej, ani ropuchy czarodziejskiej.
Tej samej nocy, gdy się to stało, córki przybiegły, aby zabrać złoto z kufra. Ale przemie-
niło się ono w jednej chwili w kamienie, które jakoś nie przydały się im na nic.
108
Krótka bajeczka
Był raz sobie chłop i zaprzągł pewnego dnia swoje woły do pługa. A kiedy już woły były
zaprzęgnięte, pognał je w pole na orkę. Na polu pług wyorał ze skibą ziemi skrzynkę z żela-
znym wieczkiem. Uniósł chłop żelazne wieczko tej skrzynki znalezionej w ziemi, aż tu nagle
wyskoczył z niej zając i pobiegł w pole. Zając ten miał maleńki króciutki ogonek. A że ogo-
nek zajęczy był taki krótki to i ta bajka musi być krótka. Z pewnością gdyby zając miał ogo-
nek dłuższy, dłuższa byłaby i moja bajka, ale
mały ogonek miał zajączek
więc już maleńką bajkę kończę.
109 [ Pobierz całość w formacie PDF ]