[ Pobierz całość w formacie PDF ]

 PowiadajÄ…, \
e w Paso del Norte.
 Tak jest w istocie. Muszę wkraść się w jego łaski. Dopiero wspólnymi siłami
będziemy mogli stawić czoła Francuzom.
 Ale\
ojcze! Przecie\
chciałeś zostać prezydentem! Nie zostaniesz nim, je\
eli siÄ™
sprzymierzysz z Juarezem.
 Głuptasie, wszystko się uło\
y, byle bym tylko otrzymał pomoc.
 Rozumiem, póz
niej będzie się mo\
na pozbyć Juareza?
 Otó\
to. Ponadto dowiedziałem się, \
e wysłannik rządu angielskiego jest w drodze
do Juareza. Podobno wiezie dla niego broń, amunicję i pieniądze. Juarez chętnie mnie
przyjmie.
 Ale gdy siÄ™ dowie, \
e masz to, co było przeznaczone dla niego, co wtedy?
 Kto mu to powie? Ja z pewnością nie. A tylko ja wiem o tym.
 Gdzie się znajduje ten wysłannik?
 Wsiądzie na okręt w Refugio i popłynie górnym biegiem do Rio Grandę. Wtedy go
napadnÄ™. Zgadnij, kto to jest?
 Sam powiedz!
 Sir Dryden.
Josefa zerwała się z miejsca.
 Dryden? Ten sam, naprawdÄ™ ten sam?
 Tak, ten sam, któremu zrabowaliśmy miliony i który uwolnił Juareza z rąk Pantery
Południa.
 Co za szczęśliwy przypadek! A więc mam pojechać nad Rio Grandę?
 Nie, Josefo, zostaniesz w hacjendzie del Erina.
 Czy Arbellez pozwoli mi na to?
 Będzie musiał. Czy sądzisz, \
e mu pozostawiÄ™ hacjendÄ™?  Cortejo wybuchnÄ…Å‚
pogardliwym śmiechem.
 Jest przecie\
właścicielem.
 Chwilowo. Zrobię z hacjendy nasz punkt operacyjny. Tam zbierać się będą
werbowani przez nas ludzie. Stamtąd będę uderzał. Tam& czy wiesz? Tam znajduje się w
pobli\
u pieczara z królewskim skarbem.
 Chcesz zabrać skarb?!
 Tak, ale najpierw muszÄ™ znalez
ć grotę. Słyszałem od Alfonsa, \
e Mikstekowie
znają tajemnicę. Porwę paru z nich. Będę ich tak długo chłostał i dręczył, a\
zdradzÄ…
kryjówkę. Gdy zdobędę te bogactwa, z łatwością dostanę koronę Meksyku.
 Chcesz kupić hacjendę od Arbelleza?
 Ani mi się śni. Po prostu ją zagarnę. Przed miastem czeka trzystu silnych,
odwa\
nych mÄ™\
czyzn. Zwerbowałem ich. Z ich pomocą zajmę hacjendę. Je\
eli Arbellez
będzie się bronił, zabijemy go.
 Z
wietnie, doskonale! A więc z tymi ludz
mi mamy wyruszyć dziś wieczorem?
 Tak. Nie mo\
emy tracić ani chwili.
 Co siÄ™ stanie z naszym domem, z meblami?
 Pomyślałem o tym.
 Ojcze, muszę zabrać ze sobą Amaikę.
 Przeszkadzałaby nam.
 Potrzebna mi słu\
Ä…ca.
 Będziesz się musiała obejść bez niej.
 Ale\
, ojcze, to niemo\
liwe! Córka przyszłego króla nie mo\
e się obejść bez słu\
by.
 Powiedziałaś  córka przyszłego króla &
 Jedzie przecie\
trzystu mÄ™\
czyzn, muszę odpowiednio wyglądać. Koniecznie
potrzebuję słu\
Ä…cej.
 W takim razie zostaniesz tu. W \
adnym wypadku nie mogę zabrać Amaiki. Spakuj
tymczasem rzeczy, ja zaś odpocznę. Punktualnie o północy ruszamy.
Cortejo mówił tonem tak stanowczym, \
e Josefa nie protestowała dłu\
ej. Wypełniła
polecenie ojca. W kilka minut po północy oddział składający się z trzystu mę\
czyzn i jednej
kobiety pogalopował na północ.
POWRÓT MATAVASE
Po ucieczce z samotnej wyspy, na której przebywali osiemnaście lat, Sternau i jego
towarzysze wylądowali w Guaymas. Postanowili przede wszystkim pojechać do hacjendy del
Erina. Kapitanowi Wagnerowi polecono opłynąć na parowcu Cape Horn i zatrzymać się w
Yeracruz; tam te\
czekać na dalsze dyspozycje.
W Guaymas dowiedzieli siÄ™, \
e Meksyk jest okupowany przez Francuzów, \
e szaleje
tam wojna domowa i grasują bandy, które przeciągają przez kraj, mordując i paląc wszystko
wokoło. Dlatego zaopatrzyli się w broń i nie ruszyli na wschód przez Sierra de Alamos, lecz
na północny wschód wzdłu\
rzeki Vaqui. Chcieli dostać się do Chihuahua, przypuszczali
bowiem, \
e miasto to  wysunięte daleko na północ i odległe od stolicy  nie zostało
jeszcze wciągnięte w wir politycznych i wojennych zamieszek. Nie wiedzieli, \
e Francuzi
zajęli ju\
Chihuahua. Przybywszy do La Yunty, tam gdzie rzeka rozgałęzia się, zamierzali
więc ruszyć na wschód. Ale tu powiedziano im, \
e w Chihuahua toczÄ… siÄ™ walki, a prezydent
Juarez cofnął się do Paso del Norte, aby zebrać siły do nowego uderzenia.
 Co teraz zrobimy?  martwił się don Fernando.  Przeszliśmy zbyt wiele, aby
znowu siÄ™ nara\
ać na niebezpieczeństwo.
 Jestem przekonany, \
e ze strony Francuzów nic nam nie grozi [ Pobierz całość w formacie PDF ]