[ Pobierz całość w formacie PDF ]

która przechodziła przez Pisz i Dłutowo.
- Linia kolejowa? - zdziwiła się.
- Mówiłem ci, ale zapomniałaś. W opowieści Marty D. jest wzmianka, że jej mąż
Karol szedł wzdłuż torów na południe. Nie wiedzieć dlaczego ta linia kolejowa nie daje mi
spokoju.
Po chwili uruchomiłem nasz biblioteczny komputer, który miał tę wadę, że był stary i
długo ładował się w nim system. Po kwadransie połączyłem się z serwerem skrzynki
pocztowej, ale nie otrzymałem żadnej nowej wiadomości od Informatora.
- Muszę coś sprawdzić w Internecie - zaproponowałem nagle. - Ja tu trochę posurfuję,
a ty idz
do hotelu po jakieś ciuchy. Spotkamy się za pół godziny na rynku, na ławce.
Wysłałem Dankę do hotelu, aby sprawdziła, czy wrócił jej Przeciętniak - w głębi
ducha pragnąłem, aby załatwiła z nim wszystkie sprawy. Po jej wyjściu wpisałem w polu
wyszukiwania internetowego nazwisko Osy: Lidia Braun. Jej nazwisko, jako dziennikarki,
powinno istnieć w sieci. Chciałem to sprawdzić i przekonać się, o czym dziewczyna pisze.
Faktycznie - Lidia Braun figurowała wśród autorów artykułów jednej z najbardziej
poczytnych gazet olsztyńskich, nie oszukiwała mnie, co odebrałem jako dobry znak, natomiast
jeden z artykułów był wielce zdumiewający. Młoda i niesforna dziennikarka pisała o
przedwojennej linii kolejowej przechodzącej między innymi przez Dłutowo, Pisz, Karwik,
Nowe Guty i Orzysz. Ba, jeszcze przed kwadransem sam myślałem o tej linii kolejowej, a
teraz, proszę, miałem gotowy artykuł na ten temat, jak na zawołanie. To było niesamowite
uczucie, ale jednocześnie czułem, że dziewczyna wiele przede mną ukrywała i była
nieszczera.
Oto fragment artykułu traktującego o północnym odcinku wspomnianej linii:
 Linia Pisz-Nowe Guty-Orzysz została oficjalnie otwarta 15 listopada 1905 roku i
liczyła 24,8 kilometra. Stanowiła część biegnącej ku granicy Prus Wschodnich linii Giżycko-
Dłutowo, liczącej łącznie 73,6 kilometra. Była pierwszą koleją żelazną, która połączyła
Orzysz z  wielkim światem . Niecały rok póz
niej otwarto połączenie z Giżyckiem, w 1911
roku linię z Mrągowa (Olsztyna) i już w czasie pierwszej wojny światowej odcinek do Ełku.
Ostatni pociąg ewakuacyjny z Rucianego i Pisza przejechał nią wieczorem 23 stycznia 1945
roku, docierając po kilku dniach przez Giżycko do Głomna. Skład wyglądał upiornie - dwa
parowozy ciągnące odkryte lory, z tłumem ludzi zamarzających z zimna. Tego dnia nikt już
nie obsługiwał nastawni ani dworców, a Armia Czerwona była tylko o kilka kilometrów dalej.
Od lutego do maja przeprowadzono demontaż szyn, mostów i urządzeń kolejowych. Po
niecałych 40 latach służby linia wyjechała na daleką Syberię wraz z Armią Czerwoną, gdzie
pewnie służy do dziś. Dopiero w 1949 roku udało się uruchomić pierwszą zniszczoną trasę
kolejową z Orzysza do Ełku. Odbudowano także linię do Czerwonki, ale do roli węzła Orzysz
już nigdy nie powrócił. Według informacji Michała Kaweckiego, jeszcze w latach
siedemdziesiątych XX wieku myślano o odbudowie i dokończeniu połączenia z Giżycka przez
Orzysz, Pisz, Kolno, A
omżę! Dałoby to w efekcie najkrótszy i najwygodniejszy środek
transportu turystycznego do serca Mazur z Warszawy i okolic.
Na Danutę czekałem ponad kwadrans przed ratuszem pod gęstniejącym granatem
nieba upstrzonym złotem pierwszych gwiazd, obserwując spacerowiczów i rozwrzeszczaną
młodzież, wśród której spodziewałem się wypatrzyć Scarlett i Indianę. Dzisiaj młodych ludzi
gdzieś poniosło. Chociaż trudno było oczekiwać, aby czekali na mnie cały dzień na przystani
lub na rynku, gdy ja pływałem sobie w najlepsze po jeziorze w poszukiwaniu nieznanego mi
osobnika nazywanego Przeciętniakiem. Czułem jednak podskórnie, że młodzież nie zasypia
gruszek w popiele i na własną rękę przedsięwzięła jakąś specjalną misję związaną z
rzekomym skarbem ukrytym przez Karola Duszę.
Danka się nie zjawiała. Pomyślałem, że doszła ze swoim Przeciętniakiem do [ Pobierz całość w formacie PDF ]