[ Pobierz całość w formacie PDF ]

przeciwciałami. To coś niszczy wirusy i bakterie, które nas atakują, lub
neutralizuje truciznę wydzielaną przez mikroskopijnych najez
dz
ców naszego
organizmu. Wez
my na przykład różyczkę. Twój organizm będzie produkował
przeciwciała walczące z chorobą. Gdy raz przejdziesz tę chorobę, nie zachorujesz
na nią więcej, gdyż owe przeciwciała zostają w twoim organizmie. Mówimy wtedy,
że jesteś odporny na różyczkę.
A teraz przypuśćmy, że twój organizm produkuje przeciwciała w reakcji na coś,
co nie dotyka większości ludzi. Załóżmy, że jesteś uczulony na pewien pyłek
kwiatowy. Twój organizm zacznie produkować przeciwciała, reagujące na ten pyłek
kwiatowy, i to wyzwoli substancję chemiczną, zwaną histaminą. Ona to powoduje,
że puchnie ci nos i łzawią oczy.
Nasz system obronny ratuje więc nam życie, kiedy walczy z chorobą, ale czyni
je ciężkim, gdy wymyka się spod kontroli. Wierzę, że rozregulowanie systemu
immunologicznego powoduje znacznie więcej schorzeń, niż się powszechnie uważa.
Tak jak opuchnięcie błony śluzowej w nosie wywołuje reakcja organizmu na
alergię, w innym wypadku może spowodować opuchnięcie stawów. Mówimy wówczas o
artretyzmie. A może to reakcja alergiczna? A rak? Są to komórki rosnące w sposób
nie kontrolowany. Może to też reakcja alergiczna. Albo zbrodnia!
 Zbrodnia!  powtórzył Pete.
 Zbrodnia może być reakcją na zagrożenie. Wyobraz
sobie osobę wzrastającą w
niebezpiecznych warunkach. Człowiek ten rozwinie w sobie agresywną reakcję w
stosunku do każdej nieznanej osoby. Będzie atakował bez zastanowienia, jeszcze
nim sam zostanie zaatakowany. System obronny funkcjonuje bez kontroli.
Doktor Hoffer zmarszczył czoło.
 System obronny organizmu daje nam najwyższe korzyści, ale jest też wielkim
zagrożeniem. Mam w laboratorium szczury, które żyją chronione przed infekcją w
szczelnie zamkniętych szklanych klatkach. Zdołałem zniszczyć ich system obronny
i będą żyły dłużej niż inne szczury. Oczywiście są szczególnie narażone na
choroby, bo nie mogą z nimi walczyć. Ale jeśli nauczę się kontrolować ich system
obronny, będą mogły żyć poza klatką i unikać większości chorób, które zabijają
ich pobratymców na wolności. Wyobraz
cie sobie teraz, co to może znaczyć dla
człowieka. Pomyślcie, świat bez tych strasznych chorób! Taki cel wart jest
wysiłku!
To, co robił Birkensteen, było kompletnie nierealne i może nawet
niebezpieczne. Brandon to dziecko bawiące się starymi kośćmi. To, co ja robię,
jest praktyczne i może mieć natychmiastowe, rozległe zastosowanie.
Doszli już na pole przy domu McAfeego. Hoffer przystanął, by pożegnać się z
chłopcami. Uścisnął im ręce i ruszył drogą w górę wzgórza, do budynku fundacji.
Gdy odszedł, chłopcy milczeli przez jakiś czas, oszołomieni. Wreszcie odezwał
się Pete:
 Okay. Zostałem przekonany. Nominuję doktora Hoffera do nagrody Spicera w
wysokości miliona dolarów.
Jupe skinął tylko głową i poszli ulicą w dół do kawiarni. Tłumy w mieście
przerzedziły się już i nie musieli długo czekać na stolik. Zjedli wczesny obiad,
rozmawiając cicho o wydarzeniach dnia.
 Dziwna sprawa  podsumował Pete.  Naprawdę zwariowana. Całe miasto zapada
w kamienny sen, jaskiniowiec udaje się na przechadzkę...
 A my mamy odcisk jego stopy, jeśli to był jaskiniowiec  dodał Jupe.  Co
nam ten odcisk może powiedzieć? Co myślicie o pokazaniu odlewu doktorowi
Brandonowi? Przywykł do odtwarzania zjawisk metodą badania zachowanych resztek
starych kości lub odcisków w ziemi. Jeśli istnieje związek między śladem stopy
na łące a jaskiniowcem, odnajdzie go natychmiast.
 Jupe, to nie mógł być jaskiniowiec  powiedział Bob.
 Być może, ale John Cygan przysięga, że widział jaskiniowca, i ktoś istotnie
szedł przez łąkę boso. Doktora Brandona to z pewnością zainteresuje.
 Dobra, chyba warto spróbować  powiedział Bob.
Chłopcy skończyli posiłek i pospieszyli do szopy, skąd wzięli schowany w
śpiworze Jupe'a gipsowy odlew śladu stopy. Poszli następnie do Fundacji Spicera.
Zastali Jamesa Brandona w jego pracowni. Siedział przy biurku, zarzuconym [ Pobierz całość w formacie PDF ]